Kauwloos eten is geen dieet. Het is een levensinstelling. Bij binnenkomst wil Sandra (23) het vooroordeel meteen uit de wereld helpen. En niet onterecht, want het valt meteen op hoe mager ze is. “Als ik af zou willen vallen, kan ik beter helemaal niks eten,” lacht ze hardop. Misschien dat de kilo’s verdwijnen, maar haar humor blijkbaar niet. “Natuurlijk, doordat ik ervoor kies kauwloos te eten, weet ik dat ik afval. Dat is inherent aan deze manier van leven. Maar dat is slechts van secundair belang.”
Kauwloos eten. Na vegetarisch, veganistisch, biologisch en rauw eten lijkt dit de volgende trend. De bestseller van dit moment is Kijk mama, zonder tanden, met vijftig snelle recepten voor kinderen die kauwloos willen eten. Diëtisten en doktoren waarschuwen en masse in de media voor de gevaren van deze nieuwe manier van voedsel bereiden. Sandra snapt echter wel waarom mensen hier geen gehoor aan geven.
“Iedereen kent wel iemand met wie het is misgegaan, die te ver is doorgeslagen en uiteindelijk niet meer at,” zo stelt Sandra. “Maar geloof me, dat zijn randgevallen. Die zorgen ervoor dat kauwloos eten een slechte naam krijgt. Maar de meeste mensen die kauwloos eten, zijn juist heel sterke mensen. Anders hou je dit niet vol.”
Onbegrip
Op de website van het Genootschap Kauwloos Eten, www.kauwloos.nl, staat veel informatie over deze nieuwste hit in eetland. Het genootschap heeft de website in leven geroepen, omdat de aanhangers vaak tegen onbegrip aanlopen. Op feestjes krijgen ze alleen borrelnootjes en pinda’s aangereikt, onder het mom: “Die kun je in een keer doorslikken.” Maar daar gaat het juist niet om. Misschien is kauwloos eten ook geen goede term. Waar het om gaat, is dat het eten onbewerkt en heel de maag bereikt. De gedachte hierachter is dat dan alle voedingsstoffen de maag bereiken, waarna het lichaam zelf kan bepalen wat het nodig heeft. “Ons lichaam zit uiterst slim in elkaar,” zegt Marja Tubbersen, voedingsdeskundige van het genootschap. “Zo slim, dat doktoren nog lang niet alles van het lichaam weten. Waarom zouden wij dan voor het lichaam bepalen welke voedingstoffen het binnenkrijgt? Als je ons dus iets op een feestje voor wilt zetten, doe dan iets van druiven. Die zijn redelijk goed door te slikken.” Vanuit de overheid wordt juist voor dit doorslikken gewaarschuwd. De kans op verstikking is volgens de overheid erg groot, maar Tubbersen bestrijdt dat. “Je moet ook niet met iets groots beginnen. Als iemand kauwloos wil gaan eten, adviseren wij altijd een geleidelijke overgang. Blijf nog even alles wat je te groot acht kauwen, maar probeer wel alvast dingen als doperwtjes in één keer door te slikken. Lukt dat, dan kun je iets groters nemen. En als je de kunst van het slikken onder de knie hebt, ga dan voor het echte werk. Op onze website vind je overigens genoeg tips en recepten, ook voor beginners.”
Regeltjes
Het principe van kauwloos eten is eigenlijk vrij simpel: opwarmen mag, breken niet. Daarom eten de aanhangers ook met handen of met stokjes. “Met mes en vork beschadig je het eten. Het kan zijn dat dan bepaalde stoffen verdwijnen, die noodzakelijk zijn voor onze spijsvertering,” verduidelijkt Tubbersen. De meeste kauwlozers, zoals ze zichzelf noemen, eten vegetarisch. “Maar dat is met name omdat het praktisch is,” legt Tubbersen uit. “De meeste dieren zijn te groot. Bovendien liggen botten over het algemeen zwaar op de maag. Zeker als je het niet gewend bent. Het is tegenwoordig wel in om insecten te eten, wat als voordeel heeft dat je ook je proteïnegehalte aanvult. De meeste daarvan zijn goed in een keer door te slikken. Het enige dat wennen is, is dat je ze in principe levend verorbert. Kapotmaken mag niet, dus doden ook niet. En waar vind je een boel dode insecten?”
Verlichte geest
Gedurende haar studietijd was Sandra een ‘gezonde’ meid, zoals anderen dat zouden zeggen. Maar zelf weet ze beter. Naar eigen zeggen zit ze nu veel beter in haar vel. “Ik voel me verlicht. Toen ik nog kauwde, bepaalde ik voor mijn lichaam wat het nodig heeft. Daardoor kreeg het beperkt zijn voedingsstoffen en kostte het veel energie om toch een beetje te kunnen functioneren. Die energie komt nu vrij om na te denken. Dit is zo lekker, dat het lijkt alsof ik zweef.” Vanuit de reguliere geneeskunde wordt dit bestreden. Men waarschuwt zelfs voor deze effecten van kauwloos eten. “Het is juist tegenovergesteld. Doordat je veel te weinig binnenkrijgt, schakelt je lichaam over op zijn noodrantsoen. Eet maar eens een paar uur later. Je merkt dan al dat je minder energie hebt en dat nadenken moeilijk gaat,” verklaart Rob Slagman, internist en uitgesproken tegenstander van kauwloos eten. “Mensen die kauwloos eten zijn helemaal niet gezond bezig. Ze vernietigen zichzelf. En ze steken elkaar aan met de verhalen over hoe goed ze zich wel voelen. Ik zou het eerder een sekte willen noemen dan een filosofie.”
Isolement
Sandra’s vrienden en familie hebben haar in de steek gelaten. “Als een dokter het zegt, geloven ze hem klakkeloos. Maar dat ik het wandelende bewijs ben dat hij ongelijk heeft, dat willen ze niet zien.” Sandra vindt dat jammer, maar niet meer dan dat. “Ondertussen ben ik verhuisd naar een huis met alleen maar kauwlozers. Die begrijpen mij. Nee, ik ben niet eenzaam. Ik ben kauwloos.” In tegenstelling tot de kilo’s heeft ze haar trots niet verloren.