Het Recht van de Sterkste titel

 

Herfst

Ondanks mijn flagrante aversie tegen seizoenen waar de temperaturen dalen of onder het vriespunt komen, wilde ik hier toch een ode aan de herfst plaatsen. Omdat ik niet blind ben voor de schoonheden die het najaar heus wel kent.

Ik wilde schrijven over de ochtendnevel boven het gras, de geur van rottende bladeren die herinneringen aan kastanjepoppetjes naar boven halen. Over heel alleen in het bos omhoog knallen tegen onder goudgele bladeren verstopte heuvels. Over verse sporen die ik in het slijk trek, een spoor van zwart modder dat mijn achterband verlaat. Over de grijns die hoort bij de natuurlijke schans die je net een meter de lucht in geschoten heeft. Paddestoelen als groepjes kleine toeschouwers. Een hert die je vanaf een afstand gadeslaat. Over de kou van het eerste kwartier die door de inspanning van binnenuit verdreven wordt. Over de lage ochtendzon die hier een beetje bij helpt.
Maar bij alles wat ik typ, komt het juiste gevoel net niet op het scherm.

Ik hou het bij het volgende: ik het het extra uur wintertijd in het bos gestopt. De beste investering in jaren.

 

 

Geplaatst door
29 oktober 2012, 16:22

 

Cyriel Het Recht van de Sterkste
Prosper Het Recht van de Sterkste