In de herfst is het altijd wind tegen
Krom gebogen, druppels regen
Blijven hangen in zijn baard
Hij pakt zijn pet en trekt
‘m tot net boven de groeven
Die zijn ogen vormen
Nat
Hij zucht
Hij kreunt
Hij steunt
Hij schreeuwt
De herfst heeft hem weer uitgedaagd
De herfst heeft zijn glimlach weer weggejaagd
Home