Voelen jullie je al thuis?
Jazeker. Ottawa is net als Nijmegen een dorpse stad. Relaxte mensen, nergens over de hoofden lopen. En iemand in de buurt verbouwt aan de geur te merken herbs de Hollande.
Hoe verloopt de integratie met de Canadezen?
Tijmen is diep in de wielrenwereld gedoken; wekelijks drie trainingen c.q. wedstrijdjes, een vaste fietsenwinkel en bijbehorende groeten op tochtjes. Tenminste, hij hoopt dat ze hem groeten en dat ze niet zwaaien dat ie aan de kant moet. Afgelopen week zijn we uit eten geweest met Marc en Vicky. En we komen net terug van een avondje bij familie van de Engelse vrienden van de vader van José, de vrouw van Tijmen die weer de vader van Koosje Jans is.
Fijn dat Tijmen veel wielrent. Heeft José ook een hobby?
Vicky vertelde José tijdens het eten haar verhaal als cyclocrosser. Dus sindsdien schuimt José Kijiji (de Canadese marktplaats) af naar een betaalbare cyclocrossfiets om tien wedstrijden te gaan rijden. En nu wil Koosje Jans ook meedoen op haar fiets met noppenbanden.
Is José al begonnen met werken?
Ja, zaterdag 1 augustus 7.15 AM ging de telefoon, of ze binnen 15 minuten naar het ziekenhuis wilde komen voor een operatie van een gebroken heup. Om vervolgens anderhalf uur op de grote(re) baas te wachten die verbaasd was dat ze (samen met de arts-assistent) nog niet begonnen was met de operatie. De rest van afgelopen twee weken bestond uit een autodidactische introductie, onderzoek doen, polikliniek overnemen van de baas (die na de weekenddienst drie weken vakantie heeft) en opereren op een traumaprogramma.
Hebben jullie ook zo’n flutzomer als in Nederland?
Om jullie niet jaloers te maken: jazeker. Om eerlijk te zijn: het is hier heerlijk weer. Koosje Jans zit regelmatig in de gratis pierebadjes om een beetje af te koelen en José is blij dat het huis airco heeft. En Tijmen? Die probeert zo veel mogelijk warmte te verzamelen. Er is straks genoeg winter om het koud te hebben.
Spreekt Koosje Jans al Engels?
Volgens de leiding van summer camp wel, want ze vroeg: “Can you help me open my drink?” Volgens Koosje Jans niet, want ze vroeg: “Wil je me helpen mijn drinken te openen?”
Schreef je net trouwens gratis pierebadjes?
Ja. Er zijn namelijk circa veertig publieke pierebadjes verspreid over de stad waar lifeguards aanwezig zijn om kinderen in de gaten te houden, maar ook om met ze te spelen en knutselen. Op een of andere manier maakt het weinig uit wat we gaan doen (boodschappen, naar de stad of gewoon fietsen), we komen vrijwel altijd wel zo’n badje tegen waar Koosje Jans zich rustig een uur vermaakt. Of twee uur. Of een hele middag, met picknick en alles. We kunnen niet meer zonder eten-en-drinken-voor-de-zekerheid op pad.
Hoe heet Tijmen ondertussen bij de Starbucks?
Geen idee. De hippe koffietentjes zijn ontdekt. Daar wordt de klant aan zijn baard erkend.