Ik lijk weliswaar geen carrièrejager en weinig ambitieus als het op werk aankomt, maar dat is slechts onderdeel van mijn masterplan. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat mijn ideale leven vooral uit fietsen, lezen en schrijven bestaat. En daar werk ik hard aan.
Een van de essentiële onderdelen van het masterplan is dat het hele gezin fietst. En het liefst ook wedstrijden, zodat ik op wedstrijddagen geen oppas voor Koosje Jans hoef te regelen en toch een mechanicien bij me heb.
En eindelijk, na jaren van zeuren, stiekeme en minder stiekeme hints heeft José een licentie aangevraagd. Ze gaat meedoen aan de Ottawaanse veldritten. Haar wedstrijden zijn in de ochtend, de mijne aan het begin van de middag. Zogenaamd een ideaal dagje uit dus, maar ondertussen de garantie dat ik mijn wedstrijden kan rijden en niet ineens aan sociale verplichtingen moet doen, de wekelijkse boodschappen moet halen of “gezellig” een dagje thuis moet blijven.
Het lijkt misschien alsof alles zomaar gebeurt, toeval en zo, maar achter mijn schermen heb ik menig touwtje in handen.
Zul je alleen zien dat als José een keer valt, ik het ook gedaan heb…